De loper was letterlijk uitgerold bij Werkbedrijf Lelystad, dat was omgetoverd tot restaurant/eventlocation. Binnen wachtten ruim 60 genodigden gespannen, want de grote vraag was natuurlijk: wie zouden er gekozen worden tot beste leerwerkbedrijf en grootste talent van het jaar?
Binnen het Lelystad Akkoord werken bedrijfsleven, overheid en onderwijs samen om de lokale arbeidsmarkt inclusiever te maken. Werkbedrijf Lelystad speelt ook een cruciale rol in dat streven en was daarom een vanzelfsprekende keuze als locatie om successen te vieren en in het zonnetje te zetten.
En het werkbedrijf had uitgepakt. Zoals directeur Onno Vermooten ’s middags al aangekondigd had in een sneak preview op social media: de medewerkers hadden alles uit de kast getrokken en het resultaat was indrukwekkend.
Een verslag in 4 gangen:
Amuse: Hartig gevuld korstdeeg hapje met fris zuurtje
De bijeenkomst werd geopend door Irene Medema, campagnemanager van het Lelystad Akkoord, en Onno Vermooten, directeur van Werkbedrijf Lelystad. Medema legde in korte bewoordingen uit waarom er zoiets als de verkiezing voor het leerwerkbedrijf & talent van het Jaar bestaat.
Irene Medeman: “We willen laten zien hoe belangrijk het is dat er plekken zijn waar mensen hun talenten kunnen ontplooien. Met deze verkiezing zetten we de spotlight op zowel de mensen die dat mogelijk maken – de werkgevers – als de mensen die hun kansen pakken – de talenten.”
Vermooten ging in op de sterke band tussen de Maand van de 1000 Voorbeelden en Lelystad. Het is niet voor niets dat hier vorig jaar de openingsbijeenkomst georganiseerd werd. Hij noemde de evenementenmaand rond de Banenafspraak en inclusie als reden om het leerwerkdiner in november te organiseren.
In zijn speech vertelde Vermooten over de Banenafspraak. Hij gaf een overview over de totstandkoming, beschouwde de voor werkgevers en kandidaten relevante regelgeving en besprak de resultaten. Ook hij ging nog even in op het belang van dit soort inclusieve avonden: “We gaan in de wereld van crisis naar crisis, maar vanavond vieren we de successen en talenten.”
Hoofdgerecht: Stoof van hert of vis met een tompouce van biet en puree
Voor de drie genomineerde werkgevers voor de titel beste Leerwerkbedrijf was het een spannende avond. De kandidaten waren BAM Materieel, Karmac en SOR Kozijnen. Irene Medema liep van tafel tot tafel en stelde de genomineerden voor.
BAM besteedt veel aandacht aan opleiding en praktijkleren. Het bedrijf heeft zich erop ingesteld om jonge mensen het vak te leren en gaat daarin heel ver. SOR Kozijnen is een familiebedrijf en heeft als eenvoudige stelregel: voor familie zorg je. Het bedrijf staat open voor iedereen. Dat geldt ook voor Karmac. Wil je daar werken? Kom gewoon een dagje langs en loop mee.
De keuze van de jury, die onder leiding stond van voormalig gedeputeerde Andries Greiner, viel op Karmac. Omdat deze werkgever altijd bereid is om net een stapje verder te gaan om mensen aan te nemen en te behouden.
De prijs Talent van het jaar is bedoeld voor werknemers, die een enorme ontwikkeling hebben laten zien of bijvoorbeeld leerlingen/stagiaires met uitzonderlijke talenten. Genomineerd daarvoor waren Dennis Emmel, Dylan Kelsey en Lihui Mao. Drie bijzondere mensen met bijzondere verhalen.
Gezeten aan hun eigen tafel met collega’s en vrienden om zich heen, vertelden ze hun verhaal. Dylan was naar eigen zeggen een moeilijke jongen. Hij verknalde zijn sollicitatie. Het liep toch goed af. Nu is hij zelfs praktijkbegeleider. Van iemand die zelf begeleiding nodig had, naar iemand die anderen begeleidt.
Dennis had een moeilijke start in het leven. Hij was al jong veroordeeld tot de rol van mantelzorger. Daardoor kon hij ook geen opleiding afronden. Maar hij had een baan gevonden en niet alleen dat. Hij is uitgegroeid tot spil van het benzinestation waar hij werkt. Altijd goed voor een geintje, altijd bereid om in te springen als dat nodig is.
Lihui maakte dan weer een moeilijke stap in het leven. Ze vertrok naar Nederland, maar hier, en daar plaatste Greiner nog wat kritische kanttekeningen bij, wordt haar diploma als dokter niet erkend. Gedwongen in de bijstand ging ze het zware, en langdurige traject in om in Nederland als arts te mogen werken. Daarvoor moest ze de taal leren en veel van de geneeskundeopleiding opnieuw doen. Naar verwachting is ze daar volgend jaar mee klaar.
De keuze van de jury viel op Dennis. In zijn dankwoord, beide prijzen werden uitgereikt door wethouder Annemieke Messelink, vertelde hij de prijs eigenlijk aan Lihui te gunnen en zijn bloemen gaf hij aan zijn werkcoach. Daarmee misschien onbedoeld het gelijk van de jury bewijzend.
Nagerecht: Tiramisu met cappuccino ijs en karamelsaus
Maar waarom was het nou zo leuk? Wat was zo inspirerend? Natuurlijk: de locatie was perfect. Datzelfde geldt voor het diner (bereid door leerlingen uit het praktijkonderwijs en medewerkers van Werkbedrijf Lelystad en Concern voor Werk). En natuurlijk: de speeches waren prima. Maar het waren vooral de verhalen van de talenten en de werkgevers. Het Lelystad Akkoord is de Banenafspraak op lokale schaal. Hier werken mensen samen om de arbeidsmarkt een beetje inclusiever te maken. Er gaan vast ook dingen mis, maar er worden onmiskenbaar successen geboekt. Successen die worden weerspiegeld in de verhalen van de drie talenten en de drie bedrijven die genomineerd waren.
Verhalen die laten zien waar, zoals een tot tranen toe beroerde bezoeker verzuchtte, “Dit is waar we het allemaal voor doen: geef mensen een kans op de arbeidsmarkt en dus een plek in de wereld.”
Bron: Opnaarde10000.nl