Meet & Match: op ruststrand dromen van werk

12-06-2019 2763 keer bekeken 0 reacties

De zachtblauwe werkvloer is bedekt met zandkleurige tapijten. Overal in de zaal staan tropische tuinstoeltjes en gemakkelijke banken. Werkzoekers krijgen hier een warm welkom. Op de zogenoemde Meet & Match bij de provincie Flevoland hopen zij vandaag goede zaken te doen tijdens een gratis gesprek.

de Meet & Match banenmarkt is door UWV, Werkbedrijf Lelystad en Provincie Flevoland georganiseerd speciaal voor MBO-ers die werk zoeken in de overheidssector. Vandaag zijn er negen overheidsorganisaties aanwezig om in een relaxte setting gesprekken te voeren. In totaal zullen er vandaag in een 15-minutenrooster meer dan honderd gesprekken gevoerd gaan worden.

Door: Gerrit Jan Tempelman

Kabbelend golven de gesprekken door de grote ruimte. Personeelsmedewerker Sandra van der Plas van de provincie Flevoland trekt haar jasje recht. Ze wil deze sprong in het diepe wagen. Net als de kandidaat die tegenover haar staat. Collega Jan Boerstra wisselt intussen peinzend van gedachten met een andere gegadigde. Rechts van hem heeft Rijkswaterstaat zijn eigen oase van rust ingericht. Links sluiten medewerkers van de Penitentiaire Inrichting in alle openheid een ontmoeting af. Een dromerige drukte zindert door de ruimte. Twee nieuwe gasten steken hun hoofd vragend om de hoek. “Zijn wij al aan de beurt?” Nee, want de klok tikt nog. Op het grote scherm in het midden van de zaal verglijdt de tijd langzaam vanuit een kleurige zandloper. “U mag om tien uur naar binnen. Sorry, we lopen een beetje uit.”

Rechts van hem heeft Rijkswaterstaat zijn eigen oase van rust ingericht. Links sluiten medewerkers van de Penitentiaire Inrichting in alle openheid een ontmoeting af. Een dromerige drukte zindert door de ruimte.

    

Kennismaking

Deze twee mannen zijn zeker niet de enigen die op dinsdagmorgen aan de deur kloppen. Dichter bij de overdekte waterstroom in het provinciehuis hebben zich nog zeker een tiental andere wachtenden verzameld. In totaal heeft de organisatie een kleine dertig aanmeldingen binnengekregen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Alle kandidaten worden in een ontspannen sfeer ontvangen door verschillende overheidsorganisaties uit Flevoland, waaronder ook de provincie zelf. Beide partijen krijgen een kwartier de gelegenheid om kennis te maken. Daarna luidt de bel het moment uit. Tot ziens, of liever tot snel.

Niet niks

Een gezellige fotograaf slaat de gemoedelijke taferelen met bewondering gade door het oog van zijn camera. Nu iedereen dan toch met elkaar in gesprek is, heeft Cees Steijger zelf ook wel zin in een praatje. De joviale journalist verzorgt verhalen in tekst en beeld voor het provinciale platform “Flevoland Werkt!”, waarop de Participatiewet vanuit de praktijk wordt belicht. Cees werkte ook mee aan de promotie van deze ‘Meet & Match’. Hij wijst met een grijns om zich heen. “Kijk toch eens wat voor mensen hier rondlopen. Ik hoorde net iemand zeggen dat hij data-analist was. Niet niks hoor.” Niemand is niks natuurlijk, vindt Cees ook. “We moeten verder kijken dan de indruk die we op het eerste gezicht krijgen. Verder dan die rolstoel en verder dan autisme bijvoorbeeld. Dat is niet altijd meteen makkelijk, maar wel heel belangrijk. Iedereen kan iets.”

Genoegen

Laatste ronde, laatste kansen. De zaal loopt leeg. Erdal Ulger schudt hier en daar alvast wat handen. Namens het WerkgeversServicePunt van het UWV in de omgeving is hij medeverantwoordelijk voor de organisatie van deze banenmarkt. Zijn ogen schitteren. “Hier geniet ik van. Dit was mijn droom, om een keer zo’n bijeenkomst te organiseren,” zegt hij vergenoegd. “Mooi om te zien dat zo veel organisaties zich bij ons hebben gemeld. Neem nu de gemeentes. Ze konden hier niet allemaal zijn, maar hebben toch gewoon kandidaten aangeleverd. Nu maar hopen dat er een match is.”

Erdal Ulger: Mooi om te zien dat zo veel organisaties zich bij ons hebben gemeld

Papier

Aan Sandra van der Plas zal het in ieder geval niet liggen. Ze loopt langs met een dikke stapel papier onder haar arm. “Ik heb me helemaal suf gepraat,” verzucht ze. “Maar dat is niet erg. Ik zie wel mogelijkheden.” Ze legt de dossiers eerst maar eens op haar bureau, waar vast en zeker geen velletje ongelezen van tafel verdwijnt. Zo kom je de zomer wel door. Met of zonder zandtapijtjes.

0  reacties

Cookie-instellingen